ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΘΑΝΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ

Σήμερα Τετάρτη 17/6/2015 ο ολικός αρνητής στράτευσης Θάνος Χατζηαγγέλου δικάζεται στο στρατοδικείο του Ρουφ για την πολιτική επιλογή του να αρνηθεί να συμμετέχει, με οποιονδήποτε τρόπο, στον ελληνικό στρατό. Εναντία στην κυρίαρχη αφήγηση του ελληνικού κράτους για την αναγκαιότητα της θωράκισης του έθνους και των συνόρων, ο στρατός έχει ένα και μόνο σκοπό: τον πόλεμο. Είτε πόλεμο για λόγους οικονομικού επεκτατισμού των τεράστιων πολυεθνικών εταιριών πάνω σε πτώματα στρατιωτών και αμάχων, είτε πόλεμο (υπο την μορφή της καταστολής) με την αντιστεκόμενη κοινωνία σε περιόδους κρίσης και εξεγέρσεων ώστε να εξασφαλιστεί η συννέχεια του κράτους-εξουσίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε το ρόλο και τους σκοπούς του στρατού, μιας και αυτοί είναι σύμφυτοι τόσο με το ίδιο το κράτος και το κεφάλαιο, όσο και με την επιβολή συνείδησης για την αέναη αναπαραγωγή του. Ο στρατός αποτελεί από τη θεσμική του θέση μια μηχανή ελέγχου φρονήματος και επιβολής ιδεολογίας ώστε να διασφαλίσει την αδιάλειπτη αναπαραγωγή του κυρίαρχου μοντέλου της εξουσίας και όλων όσων συνεπάγεται.

Ο στρατός αποτελεί έτσι την άμεση συνέχεια του σχολείου στην πιο ακραία μορφή του. Πρόκειται για ένα ασφυκτικό καθεστώς ιδιότυπης κράτησης όπου τα υποκείμενα μαθαίνουν να πειθαρχούνται, να λειτουργούν υπό καθεστώς πλήρους ιεραρχίας, όπου όλη τους η καθημερινότητα τούς επιβάλλεται από ιεραρχικά ανωτέρους εξωτερικούς παράγοντες (π.χ. άδειες,καθαριότητα). Με αυτόν τον τρόπο,ο στρατός πειθαρχεί, διαλύει οποιαδήποτε ανομοιομορφία και επιβάλλει την τάξη, θεμελιώνοντας το υποταγμένο υποκείμενο.

Επιπροσθέτως,μέσα στον στρατό βρίσκουν έρεισμα οι πιο ειδεχθείς εθνικιστικές ονειρώξεις για τον έλεγχο διαρκώς αυξανόμενων εδαφών. Η παγιωμένη αντίληψη πως «στον στρατό θα γίνεις άντρας», αποτελεί μία ακόμα έκφανση αλλά και διαιώνιση της πατριαρχίας και του σεξισμού. Τα πρόσφατα ρατσιστικά συνθήματα της παρέλασης της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης του ρατσιστικού βραχίονα στα χέρια του κράτους. Επιπλέον, οι εθνικοί στρατοί έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για την καταστολή κοινωνικών εξεγέρσεων και κινητοποιήσεων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την απειλή χρήσης στρατιωτικών μονάδων για την καταστολή της κοινωνικής εξέγερσης του 2008.

Οι εθνικές αφηγήσεις για την ανωτερότητα του υπερούσιου λαού φορούν τον αποκρουστικό μανδύα της διαφύλαξης των πατρογονικών εστιών και συνόρων, περιβάλλοντας τα με μια υπερφυσική ουσιότητα. Τα πρόσφατα πανευρωπαϊκά εγκλήματα στην Λαμπεντούζα και το Φαρμακονήσι καταδεικνύουν τον ρόλο του στρατού ως κεντρικού ρυθμιστή της διαφύλαξης των εθνικών και ευρωπαϊκών συνόρων με κάθε κόστος, ακόμα και αν αυτό συμπεριλαμβάνει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.

Η ολική άρνηση διαφοροποιείται απο τις άλλες διεξόδους αποφυγής του στρατού επάνω στο ζήτημα οτι προτάσσει την ολική σύγκρουση και άρνηση στο υπάρχον, ανοίγοντας ένα νέο πεδίο κοινωνικού διαλόγου, τοποθετώντας πολιτικά το ζήτημα στην κοινωνική σφαίρα. Οι ολικοί αρνητές στράτευσης δεν είναι αποκομμένοι απο τα κοινωνικά κινήματα, αλλά αποτελούν ενεργό κομμάτι τους αμφισβητώντας και δημιουργώντας ρήγματα στα τείχη της κυριαρχίας. Η κοινωνία και τα αγωνιζόμενα ριζοσπαστικά κινήματα οφείλουν πολιτικά να στηρίζουν τους ολικούς αρνητές στράτευσης, διευρύνοντας το πεδίο ρήξης με κράτος και στρατό. Τα κινήματα στηρίζουν και οχυρώνουν τους ολικούς αρνητές ξεπερνώντας τις όποιες επί μέρους διαφοροποιήσεις και οπτικές.

Η αλληλεγγύη έρχεται να γεφυρώσει τα διάφορα κινήματα αμφισβήτησης δημιουργώντας σχέσεις αμοιβαιότητας και παράγοντας μία νέα κουλτούρα, εκβάλλει στην όξυνση του κοινωνικού ανταγωνισμού και στην όξυνση της σύγκρουσης με το κράτος και το κεφάλαιο. Εν κατακλείδι,είναι σημαντικό να εκφράσουμε άλλη μια φορά την αλληλεγγύη μας στον ολικό αρνητή στράτευσης Θάνο Χατζηαγγέλου και σε όλους όσους επιλέγουν την πολιτική αντιπαράθεση με τον θεσμό του στρατού.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ,ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΛΗ Η ΓΗ.

ΕΚΧ σχολείο